Leestijd ca. 10 minuten
Een van de vele regionale klanten in de agrarische sector die Fidi Advies tot haar vaste klantenkring mag rekenen is Melkveebedrijf Kuijpers uit Maasbommel. Bas van Welie, adviseur verzekeringen, ging onlangs op de koffie bij boer Peter Kuijpers, zijn vrouw Petra en hun dochter Nienke. Ze hadden een mooi gesprek aan de keukentafel aan de Wolderweg 10.
Midden in de polder ligt het overwegend door zwart-bonte koeien bevolkte Melkveebedrijf Kuijpers. De boerderij is van origine een ruilverkavelingsboerderij. Na de oorlog heerste er armoede in het land van Maas & Waal. Om na de oorlog zelfvoorzienend te kunnen zijn, werd het plan opgevat om gemengde bedrijven op te richten, die bewoners konden voorzien van melk,vlees en eieren. De ouders van Peter Kuijpers waren 1 van de vele gezinnen die 65 jaar geleden startten met wat koeien, varkens en kippen.
Schaalvergroting
De vader van Peter begon destijds met 10 koeien. Hij had nooit kunnen bevroeden dat er zo’n 65 jaar later, op basis van eigen aanwas, ruim 140 zwartbonte dames op stal zouden staan. En bovendien ook nog eens zo’n 80 stuks jongvee! Het idee van een gemengd bedrijf is namelijk allang achterhaald. inmiddels weten we dat het verstandiger is om voor 1 tak van sport te kiezen. Specialisatie is een beter verdienmodel. In 1975 maakten de varkens en kippen van Kuijpers dan ook plaats voor koeien. Schaalvergroting begon aan een opmars en is ook vandaag de dag niet meer te stoppen.
Superheffing
Peter is al ruim 40 jaar actief op het familiebedrijf. Na drie jaar buitenshuis te hebben gewerkt, ging hij in 1983 vol in het bedrijf aan de slag. Belangrijkste reden voor zijn volledige deelname was de komst van de superheffing. Als boer moest je melkquotum kopen en om echt wat te verdienen, waren behoorlijk wat koeien nodig. Samen met zijn vader bouwde Peter een ligboxenstal die ruimte bood aan zo’n 60 koeien.
De oudere broer en jongere zus van Peter hadden geen zin in het bedrijf, maar Peter was en bleef enthousiast en is, met terugwerkende kracht, in 1980 in de maatschap met zijn vader gegaan. Toen zijn vader 65 werd, is de maatschap ontbonden. Sindsdien is hij 100% eigenaar van het melkveebedrijf.
Spantje prutsen
Zoals een goede boerenzoon betaamt, sprak hij met zijn ouders af dat zij, zo lang zij leefden, met hem op de boerderij konden blijven wonen. Dit duurde helaas minder lang dan verwacht; in december 1995 overleed zijn vader en in juni 1996 zijn moeder. En toen stond hij er alleen voor.
Gelukkig gunden zijn broer en zus hem dat hij het familiebedrijf kon voortzetten. Hierdoor kon Peter In 2001 de stal een stukje verlengen, het zogeheten ‘spantje prutsen’, waardoor er ruim 90 koeien in konden en Peter het bedrijf op een financieel gezonde manier kon voortzetten. In 2010 kwamen er weer een aantal spanten bij, waardoor er nog eens 50 dames bij konden.
Bijzondere dame
Op zoek naar een stuk grond ter uitbreiding van zijn bedrijf, kwam hij in september 1996 in contact met een koppelbaas. Deze persoon bemiddelde niet alleen bij aan- en verkoop van grond bleek later. Hij was tevens de zwager van Petra. Hij verleidde Peter tot aankoop van de grond en bracht hem in contact met zijn schoonzus Petra. Deze ‘matchmaking van de koude grond’ bleek succesvol, want inmiddels zijn Peter en Petra al ruim 25 jaar getrouwd.
Gelukkig wist Petra van wanten. Ze kwam uit een hardwerkend, 7 kinderen tellend, boerengezin met kippen en mestkuikens. Daarnaast was haar vader ook nog bouwvakker.
Toen Peter Petra ontmoette, woonde ze samen met haar vader. Zij zorgde voor hem. Vanaf het moment van ontmoeten, nam ze de zorg voor Peter er gewoon bij. Zij kookte voor haar vader en Peter kwam gewoon langs en at mee. Toen ze bij Peter introk, werden de rollen omgedraaid en at de vader van Petra mee op de boerderij. Hij was een bouwvakker met een boerenhart en hielp mee met van alles en nog wat op de boerderij. Toen hij ouder werd, fungeerde hij als oppasopa, zodat het boerenbedrijf op rolletjes kon blijven lopen.
Boerendochter
Peter en Petra hebben drie kinderen. Oudste zoon Willem reed vroeger altijd op de trekker en het verbaast hen dan ook niet dat hij loonwerker is geworden. Na Willem werd tweeling Nienke en Jelle geboren. Daar waar Jelle hielp met schoonmaken op de boerderij, was Nienke vooral bij de koeien te vinden. Alle kinderen zijn opgegroeid op en met het bedrijf, maar het is dochter Nienke die de ambitie heeft om het familiebedrijf over te nemen. Ze zit inmiddels in het laatste jaar van de HAS.
Nienke is dol op koeien. Ze vindt het hele mooie dieren en verbindt zich met de dieren van kalfje naar koe. Er was eens een driekleurkalfje geboren in zwart/wit/bruin. Ze noemde haar Chrissie en heeft haar tam gemaakt. Peter was echter iets minder enthousiast, want ze heeft nooit echt veel melk gegeven. Na negen jaar was het dan ook genoeg geweest voor Peter en moest Nienke om bedrijfseconomische redenen afscheid van Chrissie nemen.
Om haar lievelingskoe toch bij zich te hebben heeft ze bij een speciaal bedrijf een vloerkleed van de huid van Chrissie laten maken, die een mooie plek krijgt in de woonkamer van de boerderij.
Toekomstperspectief
Peter en Petra zijn blij dat Nienke het familiebedrijf wil voortzetten en dat ook hun zoons haar dat gunnen. Peter heeft absoluut geen spijt dat hij het bedrijf ooit overgenomen heeft en vindt een overname op termijn door zijn dochter ideaal. Hij heeft geen hobby’s en kan en zal gelukkig nog blijven meewerken op de boerderij en rustig afbouwen. Hij zal niet ineens anders gaan leven, maar misschien wel wat vaker op vakantie. De eerste vakantie in 25 jaar samen met Petra was onlangs naar Canada op bezoek bij Nienke toen die daar stage liep.
De overheid is wat Peter betreft de onzekere factor voor de toekomst. Stikstof, natuur, dier en welzijn… Er spelen steeds meer zaken een rol bij de bedrijfsvoering. Peter: “De schaalvergroting heeft behoorlijk huis gehouden. De hele straat is leeg, terwijl hier ooit 7 bedrijven gehuisvest waren. Er moet wel een verdienmodel blijven. De derde generatie zal constant moeten blijven investeren, anders kun je beter stoppen.
En je moet er echt samen voor willen gaan. Het boerenleven is een lifestyle waarin privé en zakelijk niet te scheiden zijn. Een melkveebedrijf runnen kan niet alleen, want dan gaat het bedrijf eraan.”
Melkrobots
Inmiddels heeft Nienke 1½ jaar verkering en ze is blij dat haar vriend enthousiast is over het boerenbedrijf. Nienke: “Hij komt zelf van een fruitbedrijf, maar heeft geen interesse om dit over te nemen. Hij wil gelukkig ook voor de koeien gaan, maar hij moet nog wel veel leren!”
Tijdens haar stage in Ontario bij een Nederlandse boer met 250 melkkoeien, heeft Nienke veel kunnen leren over efficiëntie door het gebruik van techniek. Nienke: “Ons bedrijf heeft al 65 jaar het kwaliteitsniveau hoog weten te houden. Het werk is fysiek zwaar, dus ik ga gebruik maken van robots, zodat de techniek mij kan helpen de kwaliteitsnormen te blijven behalen in de toekomst en het familiebedrijf op een goede en gezonde manier te kunnen voortzetten.”